ВАЛУШНА, БОМЕ ВАЛУШНА
Остатнї днї у остатнїм мешацу у тим року – преходза. Док ше обрациш, уж ознова швета. Нє лапам ше за главу и нє скаржим ше, бо наисце любим тоту атмосферу. Вецей нє чекам еуфорично червени датуми, бо ми тераз наисце постало важне препровадзиц их у мире. Цо сом старша, другим стваром ше радуєм.
Швета вше дочекам пририхтана. Знам цо уварим, хтори колач упечем, и зоз чим послужим наймилших. До шицкого цо пририхтуєм укладам вельо любови, сцерпеня, и звичайно ми шицко пойдзе од рук. Лєм ме дакус мучи тот мой нєсмисел за естетику. Нє мам у пальцох тоти фини рухи цо попреплєтаю рижни материяли, полїпя, поскладаю, офарбя, попредзиваю шпарґи и одразу настанє прави предмет ручней роботи. Нє так же сом нє пробовала. Прешлого року, наприклад, надумала сом правиц ґомбулї зоз шпарґи рижних фарбох. Покупела сом, гей, шицко цо треба, за вообще нє мали пенєж, и наздавала ше прекрасному конєчному продукту. Ище сом и дзецом обецала же направим вецей, та можу однєсц на Новорочни вашар до школи. Ба, купак.
Балони хтори сом купела були таки тварди як тоти ґуми за трактор, та сом их нє могла надуц. Нє купела сом анї добре лїпкаче, а анї шпарґу. Кед мойо видзели як ше после ролеркостеру, од занєшеносци по очай, кури зо мнє, дзеци пошли до своєй хижи читац кнїжки, а мой пробовал вицагнуц ствар. Дул вон до тих балонох, дул, аж му шлїна випирсковала доокола. Гоч цали счервенєл, балон нє бул векши од кайси. Но, пристала сом и на тоти пильки. Ша, то и ґомбулї єст рижних велькосцох. Вец сом крохмалєла шпарґу, котрей вец требало часу же би ше осушела. Била була добра. Алє червена и белава нє барз. Постали шатирани. Потим, кед сом ю почала лїпиц на балон, видзела сом же з тим лїпкачом нє залїпим анї марку на коверти. Уж тотално поражена, зоз смутним попатрунком сом видзела мойого як обува жимски ципели и по курняви бежи купиц друге лїкаче. И добре купел. Так моцно лїпи же ми окрем шпарґи на ґомбулї остали злїпени и пальци. Вец сом шицко вєдно руцела до шмеца. Так. То було остатнє пробованє направиц даяки DIY.
Того року сом себе твардо обецала: Джеси – нїч. Нїч! Кед ци ше дацо пачи – куп! Охаб ше креацийох.
И можем вам повесц же ми лєгчейше. А и туньше. Понеже ми од гевтого року койцо наоставало, нє мушела сом нїч купиц. Цалком ми досц и тото цо мам.
А швета пришли и так, и так. Крачун оквицени, шицко за пакецики покупене. Знам цо приготовим за Нови рок, знам цо за Крачун. Рецепти за колачи видвоєни з громади, и шицко на час будзе пририхтане. Зоз задовольством, а без розчарованя до своїх нєлапшних рукох хтори дзекеди нє заслужа анї преходну оцену, розуми ше – за креативносц. За шицко друге су за дзешатку. 🙂