ОЧАЙНИ ПОСТУПКИ ИЩЕ ОЧАЙНЄЙШИХ ЛЮДЗОХ
Нє знам чи єст векше преклятство у нєшкайшим швеце од сладкого. У гоч хторей форми. И нє знам хто може без фалатка смачней чоколади кед ше находзи у велькей животней розпуки. Наисце, поведзце, хтору бриґу сникерс нє ублага? Карамела, кикирики, чоколада, шицко ше лїпнє, цага, аж ше за зуби лїпи… Нирвана…
Дахто би повед же так барз велїчам сладке прето же и сама без нього нє можем. Єст и ту правди. Алє я нє виновата, ша то и традиция од нас так вимага. Кажду нєдзелю – колача, на кажде швето – колача, за кажди родзени дзень – колача… Гоч нє знаш упечиц, алє зато пойдзеш купиц од того хто зна. И єдначина ришена. Ша нїхто внєдзелю после полудзенку домашнїх нє послужи зоз броколийом.
И дзецом сладке найвекша радосц. Прето, понукла бим єдно мойо цалком скромне видзенє прецо ше Крачун так длуго затримал у народзе. Ок, славиме и народзенє Исусово, алє хто видумал же би ше дзелєло пакецики – вон цар. У пакецику нє лєм же єст сладкого, алє и динарчки з хторима купиш сладкого, док покрадзме зоз шпайзу повицагуєш и пожуваш тото цо мац скрила. Ище кед добре паперики позапихаш – мац це одкриє аж док будзе билїц. А шпайз ше нє билї кажди рок…
У нас подобна ситуация. Кажде ма свой штек, и єдни пред другима ше правиме шалєни. И то ми нє таке страшне. Заш лєм себе кажде муши попатриц до очох. Проблем настава кед ше штек випражнї. Вец ше знаходзи хто як зна, у зависносци од того ЯКИ є очайни.
Хторишик дзень сом пражнєла канту за шмеце у купатилу (то чудо єдно цо чловек може дознац о особи кед попрегарта його шмеце). Уж такой знам же за мойо вищирени очи виновати младши син. Аж го видзим. Окрем до поли поєдзеного хлєба з паштету и виплювнуту колбасу, обачела сом цошка воскове, таке целове, як тот материял цо дзеци кусаю кед правя протезу. Вжала сом и почала анализовац: паста за зуби – нє, маме билу; бомбони – нє пахнє на ягоду, анї на гоч хтору овоц, у ствари вообще нє пахнє. Отворела сом фрижидер и сконтала: ваґиналета з кантарионом, така розкусана… Думам же сом у тей хвильки заслупла. Яки дахто муши буц очайни же би почал жувац цошка целове, без паху, а чудней форми…
Потим зме бешедовали, длуго, сцерпено, по стоцети раз, же ше то нє трепе до устох шицко цо крашнє випатра, и же нам дацо наисце може и начкодзиц, а дацо нас може и отровиц. Септолети, алє и ваґиналети тиж лєм лїки, а нє бомбони.
Та цо после шицкого? Ша, нїч. Дас о три днї сом под заглавчком нашла шкварку (ище єден долїк празни), дзеци ше стално понукаю пойсц купиц цо треба, а вше ше врацаю без кусура. Постава ми цалком ясне – и сомерсби, и сникерс, алє и ваґиналети почнєм скривац до броколия. Ґарантуєм же нїч нє найду.