РАДОСЦ ТУ, У НАС САМИХ
Конєц рока, такповесц, пред дзверми… Мало-мало чуєм Яй, як ми швидко прешол, яй як тот рок прелєцел, док ше обрацим – уж ознова квецим крачун.
Я ше трудзим нє роздумовац так. Ша, рок прейдзе вшелїяк, питанє ЯК ци прейдзе. Знаце тоти покус допити аналитични, мазохистични способи убиваня себе? Же од 1. януара почнєм з диєту, лєбо престанєм куриц, почнєм вежбац, ходзиц до церкви и ище вельо того… То таке чкодлїве роздумованє за каждого же аж. Бо, лєм тоти цо себе нєпреривно приповедали же тото дацо почню лєбо престаню робиц од пондзелку, тераз себе задали ище горши циль – од Нового року. Кед же су уж тераз – штварток, соботу, на початку мешаца, на пол рока – нє порихтани робиц тото цо себе жадали, вельки маю шанси дочекац и шлїдуюци рок, алє тераз розчаровани до себе, менши од макового зарна, же паля яки сом Лузер, цали рок сом мала часу за вежбанє, а од шицкого, мам 5 кґ вецей…
То и я так робела, то озда кажде дакеди так прейдзе. Кед нє маме надосц моци и любови ґу власному єству, кед вше чекаме же ше дацо муши случиц лєбо же дахто други муши дацо поробиц же би ми були щешлїви, вец зме, у ствари, вше нєщешлївши.
З часом сом ше приведла до розума. Тераз себе нїч нє задавам, лєм здавам. Здавам себе красни хвильки у хторих сом у прешлим року наисце була щешлїва, з ким сом их препровадзела, кеди сом ше щиро шмеяла и цо сом одкрила нове о себе. И вец ше намагам тото повториц и того року. Бо, мешац за мешацом, рок за роком, и кед ше огляднєш – нєт шанси же ше чувствуєш розчаровано.
Нєдавно сом ше доисцела же то наисце функционує. Кед сом почала квециц крачун, у шкатули сом нашла даскельо ґомбулї од моєй баби. А таки красни, старински, паметам як вишели док сом зоз шестру при крачуну стала и шпивала. Цала габа цеплих, безбрижних чувствох ме обняла. Як крашнє же сом их ту положела. Саму себе сом обрадовала! Кед би ми стали даґдзе индзей – забула бим на нїх. А так, голєм раз у року, окреме кед фамелийни швета пред нами, маме чувство же зме нє сами. Нє треба ми анї Дїдо Мраз, анї ше модлїц дакому же би ме орозположел. Шицка радосц у мнє самей.
Того року ше остарам за добри чувства през цали рок. Дробнїци хтори ме подзвигню и украша час положим до шкатули ґу писанком, медзи танєри и погари цо хаснуєм лєм за родзени днї, алє и до ташки хтору ношим кажди дзень положим дацо цо ме вше будзе здогадовац на тото же – радосц нука, у мнє.