ЯК СУЧКА, ЛЄБО РУЖА
Нє знам чи єст дакого кому тота красна хвиля пред тим захладзеньом нє одвитовала. Конєчно зме видзели дакус слунечка, и такой зме були розположенши и дзечни за роботу.
Кедишик, после полудзенку, видзем до двора и жегнам ше по стоцетираз кельо наша сучка шмеца нарозноши. Правда, вона ше нам шицким радує, та вше побега по дворе, одгриже даяки конарчок и бежи самозадовольно опрез тебе. Сце буц похвалєна и любена.
Нїч, вжала сом метлу до рук и почала заметац. А вец сом кус и виплєла коло дражки, виметла лїсца зоз куцикох… Надумала же будзем орезовац ружи. А маме дас 7-8… Сторочни… Нє гуторим то прето же су таки красни, густи и пахняци… Нє. Алє и вони би сцели най ше их похвалї… Тоти ружи як древа. Маю барз груби корень и споднї конари. Но, я ше од нїх нє злєкла. Вжала сом ножнїчки, рукавици на руки и сучку коло себе. Спочатку сом дакус з ню приповедала, алє кед сом видзела же робота нє идзе як сом сцела, подумала сом же ше може случиц и же до конца збере.
Тоти горнї конарчки нє були проблем. Цак-цак-цак… Цо сом нїжей штригала, конарчки були вше грубши, та ше чуло цаааак-цаааак-цаааак… Сцискам тоти ножнїчки з двома руками, а воно вше чежше. До крижох ми става, цернє ме джобе през рукавици, прицисок скака на 150…
Мой отворел уходни дзвери, алє кед збачел цо робим, ище швидше их завар. Такой сом подумала же чи то нє права хвилька волац го до помоци. Алє така яка сом, дурна, и я би ше доказовац! И вона сце буц похвалєна и же є мудра, вредна, и добра, и красна, и пахняца… Так як сучка, лєбо ружа…
Вжала сом пилочку и викасала рукави.
Пилєла сом, уж ше и змеркло. Ришела сом же роботу нє охабим за ютре. Кед сом шицки ружи опилєла, вистата, алє задовольна сом вошла нука.
Мой ми уварел кафу, дзецом порихтал вечеру, а судзину помил. Стоїм, та патрим на мойого и штудирам. Швидко сом ше здогадла:
– Як крашнє од це! Знала сом же сом ше добре одала!